İnsan önce kendi nefsine infâk etmelidir. Çünkü vücudu ona bir emânettir ve onun yeterli şekilde ihtiyaçlarını karşıla-mak kişinin sorumluluğundadır. Hayatını devam ettirmek, ibâdet yapabilmek ve başkalarına yardım edebilmek, bedenin sağlıklı ve dirençli olmasına bağlıdır.
Ebû Saîd el-Hudrî radıyallâhü anh’den rivayetle: ‘Rasûlüllah sallallâhü aleyhi vesellem buyurdu ki: “Her hangi bir kimse, he-lâl bir mal kazanır da ondan kendisine yedirirse, o mal o kimse için bir zekât/arınmadır.”
Câbir radıyallâhü anh Rasûl-i Ekrem sallallâhü aleyhi vesellem’e: ‘(İnfâkta bulunmaya kimden başlanılmalı’) diye so-runca Rasûlüllah sallallâhü aleyhi vesellem: “İnfâk hususunda; evvelâ kendinden başlayıp ihtiyacını karşıla! Şâyet bir şey ar-tarsa âilene, âilenden de bir şey artarsa akrabana ver. Akrabana da verdikten sonra bir şey artarsa şöyle ve şöyle yap buyurdu. Ve ‘önünde, sağında ve solundaki muhtaçlara ver’ diye işâret etti.”
Bir adam: “Ey Allah’ın Rasûlü! Yanımda bir dinarım var” dedi. Rasûlüllah sallallâhü aleyhi vesellem: “Onu kendi şahsına harca” buyurdu. Adam: “Yanımda başka bir dinar daha var” dedi. Rasûlüllah sallallâhü aleyhi vesellem: “Onu çocuğuna harca” buyurdu. Adam: “Yanımda bir daha var” deyince Rasûlüllah sallallâhü aleyhi vesellem: “Onu da hanımına harca” buyurdu. Adam (tekrar): “Yanımda bir dinar daha var” deyince “Onu da (hanımının) hizmetçisine harca” buyurdu. Adam: “Bir dinar daha var” deyince “Sen durumunu daha iyi bilir ve ayar-larsın” buyurdu.”