Kurbanlık hayvanın sütünü sağıp yararlanmak, yününü kırkmak tahrimen mekruhtur. Yahyâ b. Ya’mer (r.aleyh)’den rivâyetle: “Kişi, kurban satın aldığı ve onu kurban etmeye niyetlendiği zaman, Zilhicce ayına girdiği an, onu kurban edinceye kadar yününü ve tırnaklarını kesemez.” Şâyet sütü sağılmış, yünü kırkılmış ise değeri sadaka olarak verilmelidir.
Rasûlüllah (s.a.v.) buyuruyor ki: “Kurbanın derisini satan kimsenin kurbanı yoktur; yani kurban kesmemiştir.” Şâyet satıldıysa alınan para tasadduk edilmelidir.
Kurbanın derisi, bağırsakları veya etinden bir kısmı kasap ücreti olarak da verilemez. Verilirse verilen şeyin kıymeti tasadduk edilir.
Kurban derisi fakirlere veya çeşitli yardım kuruluşlarına verileceği gibi, evde bırakılıp, seccade veya tulum da yapılabilir. “Rasûlüllah (s.a.v.), kestiği kurbanlıkların derilerini fakirlere dağıtılmasını emretti.”
Kesim işlemi tamamlandıktan sonra, çevre temizliğinin iyice yapılması, hayvanın artan parçalarının toprağa derince gömülmesi, mümkün olduğu ölçüde dışarıda hiçbir parçasının bırakılmaması gerekir.